czwartek, 3 marca 2011

EMILIA GARSKA na otwarcie galerii WOLNA ŚCIANA – 8 marca, godz. 19.30!


8 marca o godzinie 19.30 w momencie otwarcia wystawy Iwony Zając „Idealna.Lab” w Gdańskiej Galerii Miejskiej (ul. Piwna 27/29) swoje krótkie i nietrwałe istnienie rozpoczyna mała galeria „Wolna Ściana”.

Pierwszy autorski komentarz należeć będzie do młodej twórczyni muralesów Emilii Garskiej, która wykorzystując graficzną formę papierowej lalki znanej z dzieciństwa porusza kwestię "największego" problemu kobiety - w co się ubrać?
„Doskonale wiemy, że to nie szata zdobi człowieka, potrafi jednak zadecydować o tym, czy będziemy uważane za profesjonalistki w pracy, pilne studentki lub niewinne siostrzenice. Takie "kostiumy" są nieodzownym elementem odgrywanych przez nas ról. Od najmłodszych lat uczymy się w czym wypada wystąpić w danej sytuacji” – opowiada o swoim projekcie.
Ta dramaturgiczna perspektywa sugeruje element fałszu – czy gramy nawet w kulisach? Autorka pracy zdaje się nawoływać: bądźmy idealne - bądźmy zawsze sobą. Pojawia się jednak pytanie, czy jest to w ogóle możliwe?

Emilia Garska, "Dziewczęce wycinanki", projekt muralu do galerii "Wolna Ściana", 2011


Emilia Garska (ur. 1987r.) Studentka socjologii na Uniwersytecie Gdańskim. Od 2006 r. tworzy muralesy w przestrzeni publicznej. Brała udział w projektach takich jak: Rekonstrukcje, Morze dla Warszawy, Sztuka pod murem, Akcja Mur!, Cuda wianki, Idąc za słowem oraz corocznych Warsztatach Szekspirowskich.
Wraz z grupą „Młoda Załoga” prowadzi i koordynuje warsztaty z technik szablonu dla dzieci i młodzieży. Miała okazję współpracować ze Stowarzyszeniem A Ku Ku Sztuka, Europejskim Centrum Solidarności i Żak-iem. Uczestniczyła w wystawie zbiorowej Na korytarzu na terenie Stoczni Gdańskiej. Wspólnie z grupą młodych kobiet bierze udział w projekcie Iwony Zając Idealna.


Mural w nieistniejącej już klubo-galerii Apartament, grudzień 2009







"Jak powstają pomysły", Festiwal Szekspirowski, sierpień 2008
"Idealna forma", kwiecień 2009, praca powstała w ramach projektu "Idealna",
zamieszczona w katalogu będącym pracą dyplomową Doroty Arszyńskiej. 



Emilia Garska at the opening of „The Free Wall” gallery – 8th March, 19.30!

On 8th March at 19.30 at the opening of Iwona Zajac`s „Idealna.Lab” exhibition in Gdansk City Gallery (Piwna Street 27/29), “The Free Wall” gallery is about to begin its short and impermanent existence.

The first original commentary belongs to a young mural artist Emilia Garska who uses a graphic form of a childhood paper doll to raise up an issue of “the biggest” woman`s problem ever: what should I wear?
“We all know: handsome is as handsome does, but still what you wear may have an impact on how you are perceived: as a professional worker, diligent student or innocent niece. These “costumes” are indispensable elements of our every day roles. As little girls we were taught what is and what is not appropriate to be worn in a particular situation” – she explains her project.
This dramatic perspective suggests the existence of falsehood – do we all play our roles even behind the scenes? Emilia Garska seems to call: let`s be ideal – let`s always be ourselves. But a question appears then, is it really possible?


Emilia Garska (born 1987) - a student of sociology at Gdansk University. Since 2006 she has been working as a mural artist in the public space. She took part in such projects as: Rekonstrukcje (Reconstructions), Morze dla Warszawy (The Sea for Warsaw), Sztuka pod murem (Art under the Wall), Akcja Mur! (Action: Wall!), Cuda wianki, Idąc za słowem (Following a word)  and annual Shakespeare Workshops.
With a “Young Crew” group she leads and coordinates template technique workshops for children and youth. She co-worked with A Ku Ku Sztuka Assocation, European Solidarity Centre and Żak. She participated in group exhibition “In the corridor” in Gdansk Shipyard. Together with a group of young women she takes part in Iwona Zając`s project “Ideal Woman”.

1 komentarz:

  1. Ta ostatnia praca jest bardzo ciekawa, inne również, ale ta najbardziej, ponieważ widać w niej oszczędność, prostotę, naturalizm i sztuczność, a więc dwie ścierające się ze sobą siły.

    OdpowiedzUsuń